نبود وحدت، ایجاد شکاف، نفوذ و بردگی و غارت ملت ها:

شیعه و سنی در کنارهم در طوفان الاقصی

به گزارش سرویس سیاسی عالی شهروند، خشونت در غزه و منطقه تحت اشغال اسراییل باید نه با یک نگاه مقطعی که با یک نگاه تاریخی به جریان خشونت در این منطقه بپردازیم.

بدیهی است که همیشه خشونت و جنایت در بستر رفتارها و مناسبات غیرعادلانه انسانی شکل می گیرد یعنی اینکه رفتار های غیر انسانی توٱم با خشونت خود زمینه ساز و مولد خشونت های انفجاری و عصیان های انسانی است  

در سرزمین های اشغالی فلسطین به روایت تاریخ، هفتاد سال است که رژیم غاصب اسراییل در پی گیری تحقق طرح و نقشه جغرافیایی دولت یهودی بر اساس اندیشه های تئودور هرتسل بنیانگزار جنبش صهیونیزم ، ابزار خشونت را در تمام ابعاد نظامی، اجتماعی، اقتصادی و جغرافیایی علیه فلسطینیان بکار گرفته است 

همین باریکه غزه سال ها است که از طرف خشکی و دریا و آسمان تحت سلطه و کنترل مداوم اسراییل است زندگی در غزه زیر سایه اسراییل مصداق زندگی در اسارت یا قفس جغرافیایی است. 

چطور می توان از یک اسیر انتظار داشت که برای آزادی خود تلاش نکند 

سلب آزادی و محصور کردن انسان ها در یک محدوده تنگ جغرافیایی خود نمونه بارزی از اعمال خشونت مستمر است.

  خشونت از همان اول ابزار اجتناب ناپذیر صهیونیست ها برای غلبه بر فلسطینی ها بوده است در سال ۱۹۴۷ برای پایان مناقشه بین یهودیان و مسلمانان در منطقه فلسطین ، مجمع عمومی سازمان ملل متحد یک تقسیم نامه ارضی تهیه و تدوین کرد که طبق آن تقسیم نامه یهودیان و مسلمانان می توانستند با داشتن دو دولت مستقل با مرزهای مشخص در کنار هم زندگی صلح آمیزی داشته باشند 

اما یهودیان افراطی که سودای اسراییل پهناور را در سر داشتند به آن تقسیم نامه پایبند نشدند و برای توسعه قلمرو خود سیاست اشغال و خشونت و دست اندازی به زمین های پیرامون خود را در پیش گرفتند.

 حمله شبانه یهودیان به روستای دیر یاسین و قتل عام بیش از ۲۵۰ نفر از ساکنین روستا و زخمی و آواره ساختن بقیه جمعیت روستا و متعاقب آن ایجاد رعب و وحشت در سایر روستاها و مناطق فلسطینی نشین به منظور مهاجرت اجباری آنها نموداری از این واقعیت بود که رژیم اسرائیل سیاست توسعه طلبی و گسترش مرزهای جغرافیایی خود را بر محور بالاترین سطح خشونت قرار داده است ، صهیونیست ها حتی از جان فلسطینیان رانده شده و پناه گرفته در کشور های عربی هم دست بردار نبودند و در سال ۱۹۸۲ با دخالت در امور داخلی لبنان و همدستی با فالانژها ی لبنان بیش از سه هزار نفر فلسطینی را در اردوگاه های صبرا و شتیلا به قتل رساندند.

 رژیم نامشروع اسراییل همچنان این سیاست زورگویی و خشونت و اشغالگری را به شکل های مختلف ادامه می دهند.

 و اما حمله اخیر حماس به داخل اسراییل و به هلاکت رساندن تعداد قابل توجهی از نظامیان صهیونیستی و البته بازپس‌گیری سرزمین خود از غیر نظامیان، بازتابی از انباشت سال ها خشونت صهیونیست ها علیه آنها بود.

وجود خشونت در صحنه های انتقام چیز عجیب یا جدیدی نیست و در تاریخ سابقه ای طولانی دارد. 

به لحاظ روان شناختی هم واکنش های دفاعی در مقابل ظلم و زورگویی همیشه کنترل شده نیست و گاهی انفجاری است بطوری که هیچ حد و مرزی را نمی شناسد، همانطور که هم اکنون رژیم نسل کش اسرائیل هم در شیوه انتقام گیری از فلسطینیان ساکن غزه هیچ حد و مرزی را رعایت نمی کند.

شما اگر گربه ای را در یک اتاق در بسته اسیر کنید و به آزار و اذیت او اقدام کنید بدون شک عصبی می شود و در دفاع از خود به شما حمله می کند و به صورت شما چنگ می اندازد و چه بسا که چشم شما را ازحدقه در آورد.

 خشونت دفاعی و انتقام در بیشتر مواقع غیر متعارف و لجام گسیخته است و البته که در رد و بدل خشونت مقصر اصلی آغاز گر خشونت است

 که در این ماجرای اخیر در منطقه فلسطین هم منشا و مقصر اصلی رژیم صهیونیستی است که از سال ها قبل تجاوز و خشونت علیه فلسطینی ها را آغاز کرده است.

سرویس سیاسی پایگاه خبری، اجتماعی و سیاسی عالی شهروند 

#طوفان الاقصی

#وحدت_شیعه_و_سنی

#اشغالگر

#انسانیت